Książka "Mali Mieszkańcy Ogrodu" dla dzieci i nie tylko, Maria Maj-Klepacka

Książka dla dzieci o owadach

 z której dorośli też wiele się dowiedzą

Kto to jest „zapylacz” i do czego jest on potrzebny?

Czym się różni owad od pająka?

Jak wygląda larwa biedronki?

Co to jest gleba i co to znaczy „użyźniać”?

Na te oraz wiele innych pytań odpowiada książka o robalach „Mali mieszkańcy ogrodu” Marii Maj-Klepackiej.

Książkę wyróżniają od innych tego typu pozycji zdjęcia. Piękne i realistyczne, dzięki czemu zarówno dzieci, jak i dorośli będą mogli podejrzeć, jak naprawdę wyglądają owady i pająki. 

Ślimaczek Kubuś, spacerując po ogrodzie, poznaje wiele fascynujących zwierzątek, z którymi wdaje się w pogawędkę. Zadaje swoim rozmówcom pytania, które zapewne zadałoby samo dziecko, i poznaje na nie odpowiedzi. Z pomocą krótkich opowieści (czasem poważnych, czasem wesołych) książka wprowadza dziecko w świat malutkich stworzeń, które - zauważone lub nie - codziennie nam towarzyszą.

Poza ilustracjami, treść uzupełniają i zdobią albumowe zdjęcia z zakresu makrofotografii. Czytelnik mały i duży będzie mógł przyjrzeć się z bliska temu, jak wygląda pszczoła pokryta pyłkiem, czy ssawka motyla. Aby zaś fotografie i ilustracje nie wprowadziły nikogo w błąd co do rozmiarów przedstawianych stworzeń, każdy nowy bohater zostaje także ujęty na specjalnej skali przedstawiającej jego rozmiary 1:1.

Mały czytelnik po lekturze tej książki:

• Będzie potrafił rozpoznać podstawowe gatunki owadów i pająków występujących w naszych, polskich ogrodach.
• Pozna ciekawostki, które przydadzą mu się na lekcjach przyrody.

Celem autorki jest uwrażliwienie dzieci na piękno i wartość przyrody poprzez zaciekawienie, rozśmieszenie i zachwyt, a także sprawienie, by dziecko chętniej i uważniej przebywało na zewnątrz.

…a po prawdzie, także i dorosłemu czytelnikowi może przydać się wiedza zawarta w tej książce. Może nie absolutnie każdy podpisze się pod opinią jednego z recenzentów, który, zadziwiony, stwierdził „Przez 40 lat myślałem, że trzmiel to jest samiec pszczoły!” ale już mało kto wie, co to jest skakun i gdzie należy go szukać.

By nie być gołosłownym - oto recenzja samego Pana Grzegorza:

Coś pięknego! W końcu ktoś pochylił się i dostrzegł tych maleńkich mieszkańców ogrodu – tak pożytecznych i pięknych, a tak bardzo niedocenionych. I nie był to byle kto, ale nasza Maria Maj-Klepacka, która stworzyła tę cudowną książkę sama... od A do Z.

Najlepszą recenzją tej książki byłoby zdjęcie zrobione moim wnukom w trakcie słuchania o przygodach ślimaka Kubusia. Chyba nigdy nie udało mi się przygotować dla nich czegoś równie ciekawego, bo nie pamiętam, żeby kiedykolwiek miały tak szeroko otwarte oczy i... uszy. Wiedzę chłonęły jak gąbka. Wracały do poszczególnych robaczków, a potem opowiadały innym dorosłym, co te małe stworzenia robią w ogrodzie i od razu chciały biec na ogród, żeby je tam znaleźć. Ja też… mimo że jestem ogrodnikiem od lat, wiele się z tej książki nauczyłem.

Książka ma: 68 stron,

Papier kredowy,

Format B5,

Twardą oprawę.

Przeczytaj wywiad z Marią Maj-Klepacką na naszym blogu: Paź królowej też był kiedyś gąsienicą

Maria Maj-Klepacka. Kobieta, której społeczności Zielonego Pogotowia w zasadzie przedstawiać nie trzeba, ale dla tych, co nie wiedzą…

Bez jej uśmiechu, poczucia humoru i rad facebookowa grupa Zielone Inspiracje byłaby jak ogród angielski bez swej dzikiej natury. Być może niejeden żuczek albo jakiś ślimak, a już na pewno jakiś kret uszedł z życiem dzięki temu, że Marysia wrzuciła zdjęcie i napisała wzruszający post o tym, jak ważne jest, aby na „szkodniki” spojrzeć po ludzku i odnaleźć w nich sprzymierzeńców.

Marysia dba nie tylko o społeczność Zielonych, ale również o humorystyczną stronę naszych kalendarzy i publikacji, w których zamieszczamy jej "Marysiowanki". Kto nie zna, niech zajrzy na jej stronę na Facebooku. Kliknij tu.

Jest też Marysia – z naszego punktu widzenia, ale zapewne potwierdzi to każdy – wybitną fotografką przyrody i czujemy ogromną wdzięczność, że jej zdjęcia znalazły się w naszym kalendarzu ściennym na rok 2021, a teraz w tej przepięknej książeczce (niby) dla dzieci, ale tak naprawdę dla każdego.